In hout gekleed kwam ze binnen en zelfs de warmte van een zomerse dag kon het afscheid niet voorkomen onafwendbaar was de stilte die viel nadat de laatste muziekflarden waren weggestorven in de koele gangen waar niemand ooit wil lopen, en eens te meer bleek dat die stilte voor altijd zou zijn later, veel later zag ik haar de weg terug gaan, maar nu in de armen van wie ze ooit had gebaard en de…
Lief me laten we de ontelbare uren tellen de dagen, de jaren die voorbij slopen als de schaduw tussen licht en donker alsof de zon een ander licht geeft nu we weten hoeveel dagen het waren en niet weten hoeveel het er nog zullen zijn ik lief je, draag je in mijn hart, laat mijn ogen als spiegel zijn van wat onder jouw huid staat geschreven lief mij, laat jouw glimlach mijn dagen zomeren, leer me…
Dwaalde door een tuin vol zerken waaronder niemand lag al voelde het alsof iemand de klok terugdraaide naar gisteren toen het nog bitter koud en regenachtig was waar wind zich probeerde te warmen aan kale takken omdat er nog geen groen te vinden was maar nu, nu de merel nestelt onder in de grote eik en de groene specht me uitlacht van boven uit de boom voel ik het zongewarmde hout van de lariks tegen…