Archief van
Categorie: Onzin

Het laatste gras

Het laatste gras

Het laatste gras   rillend onder een dek van dreigende regenwolken kleurt de aarde grijs   als verkleumd boeket waarvan de eerste bloemen sterven in schoonheid   daar waar bomen zinloos zoeken naar hun laatste zon zonder dat iemand nog schaduw zoekt   krab het laatste gras uit het straatwerk en veeg een zomer bijeen   slechts een emmer vol

Het is maar hoe je het bekijkt ( 1)

Het is maar hoe je het bekijkt ( 1)

    Het is maar hoe je het bekijkt 1   de nacht die als een donker kleed alle vormen onder zich verstopt en enkel het vage schijnsel van de kroonluchter boven mij schenkt mij enige verlichting   hoe langzaam kruipt de tijd die als mijn grootste vijand schijnt te genieten van haar traagheid zodat het donker zich eindeloos kan uitspreiden zonder horizon   ik tel de minuten in totale stilte waarbij het kloppen van mijn hart het ritme aangeeft…

Lees Meer Lees Meer

Het is maar hoe je het bekijkt 2

Het is maar hoe je het bekijkt 2

Het is maar hoe je het bekijkt 2   heerlijk die donkere nacht die alle vormen onder zich verstopt zodat ik rustig van het licht kan genieten wat de kroonluchter boven mijn hoofd verspreidt   het lijkt of alles langzamer gaat en zodoende heb ik alle tijd terwijl het diepe donker mij het heerlijke gevoel geeft dat niemand mij ongevraagd op de vingers kijkt   het kloppen van mijn hart is het enige hoorbare geluid voor mij in de verstilde…

Lees Meer Lees Meer

Het herschrijven van ooit

Het herschrijven van ooit

Het herschrijven van ooit   kijk terug ook al is niet alles meer te zien door de opkomende mist die de beelden als vertroebeld voorschotelt en zo dik is dat zelfs de stemmen er gedempt doorheen klinken   teken de vormen met het- zelfde potlood en herschrijf de woorden met dezelfde gekleurde inkt als ooit toen de stemmen nog helder klonken en het beeld nog niet vertroebeld scheen   ik herschreef mijn toekomst

Geheim der haveloosheid

Geheim der haveloosheid

Geheim der haveloosheid   afgebladderd groen dat als door eeuwigheid beschadigd  haar eigen verleden geeft   hoeveel voeten hebben hier gestaan terwijl een hand naar het roest van de deurklink reikte   verlangend of bang om de verborgen wereld achter het doorleefde hout te ontdekken   piepend ijzer op ijzer wanneer de deur moeizaam open gaat en daglicht het stof doet dansen   wie verhaald het geheim van het leven dat ik zoek achter groen van de gehavende deur  …

Lees Meer Lees Meer

Eigen weg

Eigen weg

Eigen weg   loop soms zoekend, naar waar wind tegen wolken in waait en de zon in het westen opkomt   waar bomen in de winter groenen en water opstijgt als vroege regen om de hemel te bevochtigen   zoekend naar een wereld zonder horizon, zonder grenzen daar waar waarheid het land is   zonder paden.

Het glazen plafond

Het glazen plafond

Het glazen plafond     naar boven kijkend had de trap niet eens zoveel treden   het leek zo vanzelfsprekend dat ik naar je toe kon klimmen   maar telkens als ik dacht vlakbij te zijn stootte mijn hoofd hard tegen het plafond   ik kon je zien -je glimlachte- maar niet aanraken   het glas bleek te sterk, zelfs voor mij

Dichterlijke overdenking

Dichterlijke overdenking

Dichterlijke overdenking mijn woorden die welgevormd uit het innerbrein ontspruitende gedachten haar inktvorm geven   hoe zal ik weten wat lezers lezen wanneer hun eigen gedachten hun eigen gekozen wegen gaan   wat zullen lezers voelen wanneer hun ogen mijn woorden wegen op de weegschaal van hun gevoel   is mijn schrijven anders iets dan met mooi verpakte zinnen de waarheid leugen doen zijn?

Een beetje gek

Een beetje gek

Een beetje gek   ik was gisteren in het stervende bos lag op mijn buik op het groene mos voorbijgangers keken wel wat gek een idioot met dor gras in zijn bek nee niet om lekker te hallucineren dat durf ik niet eens te proberen ik wilde gewoon van heel dichtbij digitaal paddenstoelen fotograferen

De verlokking van het bladerdek

De verlokking van het bladerdek

De verlokking van het bladerbed wadend met gelaarsde voeten door bladeren die ik zelf als was het herfst van de boom heb geblazen   vermoeid zoekend naar afdrukken die terugvoeren naar het begin van deze zo heilloze tocht   onvindbaar ondanks verwoede pogingen het pad door het bed van vergelend groen te vinden   ik keer mijzelf de rug toe en balorig werp ik handen vol bladeren omhoog in de wind   onvindbaar zijn ook zij wanneer zij terug dwarrelen…

Lees Meer Lees Meer