Archief van
Categorie: Onzin

De R in de maand van mijn jeugd

De R in de maand van mijn jeugd

De R in de maand van mijn jeugd   wanneer de zon aan kracht inboet de kilte niet meer kan voorkomen nachten zichtbaar langer worden herfst veelkleurig ritselt in de bomen   wanneer de vogels weer gaan trekken de heide paars haar bloeikleur toont wolkenluchten dreigend over waaien geen kunstig nest meer wordt bewoond   wanneer regendruppels langs de ramen hun kromme paden naar beneden gaan dwaal ik in gedachten in de tijd terug ik denk aan elke dag die…

Lees Meer Lees Meer

De man in het zwart

De man in het zwart

De man in het zwart   hij knikte slechts, maar sprak geen woord toen hij met rechte schouders weg stapte   de hoge hoed tegen de borst gedrukt, door het gras waarop de laatste dauw nog parelde   als tranen tussen de stenen die zinloos werden vertrapt onder zijn grote schoenen   zijn ogen leken onbewogen naar een niemandsland te kijken, alsof hij daarheen onderweg was   zonder dat iemand wist of hij morgen terug zou komen   en hij,…

Lees Meer Lees Meer

De achterkant van mijn gelijk

De achterkant van mijn gelijk

De achterkant van mijn gelijk     de afdruk van voeten gedrukt in het mulle zand waardoor wij zwoegden en die elk langs een kant van de weg verdwenen wij waanden ons in een wereld die geen zwaartekracht kende (althans dat dachten we) maar de werkelijkheid was anders het zweet maskeerde de tranen die ik huilde in mijn hart omdat ik de ogen droog wilde houden en mij groot hield (voor wie eigenlijk) slechts die boom zoek ik die jij…

Lees Meer Lees Meer

Dans met mij

Dans met mij

Dans met mij vlecht dromen in mijn ogen draai vlammen rond je vingers, vuur, mijn vuur en verwarm mij streel mijn zinnen laat bonte vlinders vrij met je handen, je ogen en verleid mij laat de aarde smelten onder wentelende voeten dicht bij mij, tegen mij en dans met mij

Bloemen

Bloemen

Bloemen   groeien en geuren eindeloos mooi ontelbare kleuren harmonieuze tooi   bloemen voedsel om te leven meer hoeven ze niet bloeien maar even `t einde in het verschiet   bloemen langzaam sterven geur die verdwijnt bruine bladernerven knop die verkwijnt   bloemen en mensen overeenkomst is daar hun korte levenscyclus lijkt heel erg op elkaar

Blikken in geverfd glas

Blikken in geverfd glas

Blikken in geverfd glas   ik keek op en zag de frons op je gelaat en je versluierde blik die iets van hulpeloosheid in zich herbergde en die meer vragen opriep dan er antwoorden mogelijk zijn   hoezeer ik mijn best deed je lippen bleven gesloten ondanks verwoede pogingen al was het ook maar een zachte fluistering uit jouw mond te vernemen   ik zag je peinzende blik en de vastberadenheid waarmee jij je schouders optrok en je het gezicht…

Lees Meer Lees Meer

Duizend

Duizend

Duizend   hij vergaarde de woorden, gedrukt op wat ooit hout was en stapelde ze, tot hij ze als   kunstschilder hun laatste leesbare kleuren gaf als bewijs van wat ooit waarheid  was   drieëndertig maanden, voor eeuwig gepenseeld op de panelen van hun eigen seizoen   voor ze konden worden vergeten in de hectiek van een nieuwe tijd, een nieuw millennium   en ik,   ik mocht onverwacht verdwalen in het kunstig panorama van de laatste duizend dagen  …

Lees Meer Lees Meer

Geen woorden

Geen woorden

Geen woorden   als tekst geen woorden zijn gedachten vloeibaar blijken als ik nadenk over morgen of achterom probeer te kijken   als zinnen blijven steken het klankbeeld mistig schijnt hersenspinsels blijven dwalen en logica plotsklaps verdwijnt   als dromen, dromen blijven de waarheid achterhaald er vraagtekens gaan rijzen en minimaal wordt uitbetaald   als letters worden uitgehold waanideeën krijgen vaste voet lettergrepen haast onzichtbaar de twijfel haar intrede doet   als tekst geen woorden zijn doelloos verwaait in de…

Lees Meer Lees Meer

Brilcream blues

Brilcream blues

Brilcream blues   veelbelovende woorden die zij mij schreef gaven mij hoop voor de toekomst   daar waar het licht van de maan ruimte zag en glans bracht boven mijn rimpels   op mijn kalende kruin waar enkel korte stekeltjes doen herinneren aan betere tijden   het wonder zou aanstaande zijn wanneer ik al was het voor eens gehoorzamen zou   vol en krullend zou mijn kruin zijn en mijn vertrouwen eens te meer grenzeloos   hoe ijdel bleek mijn…

Lees Meer Lees Meer

Als verborgen verlangen ontluikt

Als verborgen verlangen ontluikt

Als verborgen verlangen ontluikt   als lentetijd mijn gevoel bespeeld groeit het diep verborgen verlangen naar de zalige loomheid van een langzaam naderende zomer   verlangen naar de dauw, van slierten ochtendnevel die als een kleed de aarde toedekt en vocht afgeeft om het palet te voeden   de koestering van het idee dat het kabbelende ritme van de dagen slechts wordt verstoord wanneer de zon de rand van haar bestaan zoekt   hunkering naar de geur die de aarde…

Lees Meer Lees Meer