Adem witte wolken

 

stervend de late herfst

gevangen in het loodgrijs

van een onderkoelde stilte

 

waarin traag uren cirkelen

naar een nieuwe schemer als

bode van een koude nacht

 

verborgen is de hartbons

van een verstilde wereld

waarin ik witte wolken adem

 

als rooksignalen naar de lente