Als verborgen verlangen ontluikt

Als verborgen verlangen ontluikt

Als verborgen verlangen ontluikt

 

als lentetijd mijn gevoel

bespeeld groeit het diep

verborgen verlangen naar

de zalige loomheid van een

langzaam naderende zomer

 

verlangen naar de dauw,

van slierten ochtendnevel

die als een kleed de aarde

toedekt en vocht afgeeft

om het palet te voeden

 

de koestering van het idee

dat het kabbelende ritme

van de dagen slechts wordt

verstoord wanneer de zon de

rand van haar bestaan zoekt

 

hunkering naar de geur die

de aarde in damp prijsgeeft

wanneer het vol bloeiende

groen zich amechtig uitrekt

naar de frisse avondkoelte

 

verwondering wanneer de

nacht alles in zwart kleed en

de maan met haar eeuwige

glimlach mij wil laten geloven

 

morgen weer zo`n dag ?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.