Bij het kraken van de treden

 

behoedzaam klim jij hoger

ik hoor jouw voetstap zacht

mijn droom abrupt verstoord

door het kraken van tree acht

 

tergend langzaam kiert de deur

ontwaar in het licht jouw silhouet

ik lig half wakend weggedoken

wanneer jij zacht de radio aan zet

 

je morst wat vers gezette koffie

en zet het blad voorzichtig neer

de wekker in fel knipperend rood

verspringt vanaf nu niet meer

 

nog even sluimeren en slapen

met koffie als stilleven op de kast

jouw adem streelt mijn dichte ogen

wanneer ik blind je warmte tast