Blikken in geverfd glas

 

ik keek op en zag de

frons op je gelaat en je

versluierde blik die iets

van hulpeloosheid in zich

herbergde en die meer

vragen opriep dan er

antwoorden mogelijk zijn

 

hoezeer ik mijn best

deed je lippen bleven

gesloten ondanks

verwoede pogingen

al was het ook maar

een zachte fluistering uit

jouw mond te vernemen

 

ik zag je peinzende blik

en de vastberadenheid

waarmee jij je schouders

optrok en je het gezicht

van mij afwende zodat

ik enkel nog kan gissen

naar werkelijke reflectie