Duizend

 

hij vergaarde de woorden,

gedrukt op wat ooit hout was

en stapelde ze, tot hij ze als

 

kunstschilder hun laatste

leesbare kleuren gaf als bewijs

van wat ooit waarheid  was

 

drieëndertig maanden, voor

eeuwig gepenseeld op de panelen

van hun eigen seizoen

 

voor ze konden worden vergeten

in de hectiek van een nieuwe tijd,

een nieuw millennium

 

en ik,

 

ik mocht onverwacht verdwalen

in het kunstig panorama

van de laatste duizend dagen

 

 

 

van het vorige