Het onpeilbaar diepe

 

de glinstering van het water

deed mij toch springen en een

wondere wereld omgaf mij

 

trappelend uit alle macht zocht

ik mijn weg naar de oppervlakte

zodat ik weer vrij kon ademen

 

als vanzelf zwom ik naar jou

terwijl ik onbewust de rimpels

telde die ik zelf veroorzaakte

 

steeds harder zwom ik en hoe

onbegrijpelijk ook de stroom

trok mij verder bij jou vandaan

 

vermoeid zakte ik weg in het

diepe terwijl de wind koude

golven over mijn hoofd joeg

 

slechts één gedachte beheerste

mijn denken en gaf mij nieuwe

krachten jou toch te bereiken

 

hoe heerlijk is verdrinken in het

onpeilbaar diepe van jouw ogen