Het waas van de spiegel

 

wat nu als fictie en werkelijkheid

soms niet meer te scheiden en

waken en dromen onlosmakelijk

met elkaar verbonden blijken

 

wat nu als hersenen signalen

omzetten in mistige beelden die

ik een plaats probeer te geven

maar nochtans wazig blijven

 

wat nu als ik niet de mens ben die

ik zou moeten zijn en vaak ongewild

alle realiteitszin uit het oog verlies

maar desondanks in het heden leef

 

ach, ik verheug mij in mijn glimlach als

ik het waas van de spiegel heb geveegd