Hoezeer mijn ogen branden
Hoezeer mijn ogen branden
redt mij toch van de dreigende
ondergang nu ik als dolende
dwaas ben overgeleverd aan de
willekeur van een lief gezicht
zacht aandoende handen die
wreed mij kastijden om zelfs
het niet aanwezige vuil van
mijn lichaam te verwijderen
glimlachend om de stukken
been die over de rand van het
balkon steken daar de tobbe
alles niet in zich bergen kan
diepgroene ogen die stralen
terwijl ik wordt gegeseld met
een ijskoude waterstraal die het
schuim verdunt doet wegvloeien
het verlokkende water dat mijn
moede lichaam verkoelen en mij
hernieuwde kracht moest schenken
is mij tot een valstrik geworden
ik zal mijn weg slechts op de tast
kunnen vinden daar mijn tranen
rijkelijk vloeien en ogen pijnlijk
branden door de Sunlight zeep
als willoos wordt ik dezelfde dag
weer teruggestuurd terwijl mijn
gehavende lichaam minimaal
een etmaal moet recupereren
enkel de zoete geur van verse
been en geeft mij onvermoede
krachten voor mijn barre tocht
hulpeloos aanvaard ik het lot
dat ik mijzelf heb toebedeeld
door te bezwijken voor de
verlokking van groene ogen