In het raam van de stilte

zaten wij , en luisterden

 

naar een leegte rondom

die groter,

veel groter bleek dan ons

 

zwijgen deed vermoeden

en de paar woorden

die we spraken dreigden

 

te verdwalen in een niet

te omvatten ruimte

we hielden ze daarom dichtbij

 

ons omdat alleen toch wij

ze konden begrijpen

slechts de stilte bleek vrij

 

de horizon te zoeken

maar eens te meer bleek die

te ver