Met nieuwe ogen

 

mij wanend midden in een

wereld waaromheen geen

horizon was en waarin het

zand alleen maar bestond om

er grote harten in te tekenen

 

ik telde de voetstappen van

wie mij lief waren en waarvan

de sporen dieper waren dan

de mijne die geen zwaarte

kenden, enkel lichtvoetigheid

 

nu ik ze terugzoek zijn ze

verdwenen en mijn spijt is

niet groot genoeg om ze weer

te vinden onder de nieuwe

laag zand die de tijd aanbracht

 

ik mis de voetstappen van

hen die mij leerden dat

onder het nieuwe zand toch

altijd (voor wie het wil zien)

de sporen zichtbaar blijven

 

ik leer kijken

met nieuwe ogen