Och kon ik maar piano spelen

Al was het ook maar ene maal

De harten raken van zo velen

De adoratie van een volle zaal

 

Och kon ik maar piano spelen

Een prachtige sonate van Strauss

ik zou handtekeningen uitdelen

onder een ovationeel applaus

 

Och kon ik maar piano spelen

Al was het maar voor ene maal

De vlooienmars zal nooit vervelen

Ook al zit er niemand in de zaal