Dag moeder
Dag moeder
ontelbaar schijnen mij de dagen
waarin de uren wegtikten zonder
dat ik er acht op sloeg
wat zou er ooit veranderen,
zelfs de gedachte er aan was
verder weg dan de verste horizon
en nu
nu pas tel ik de dagen omdat ze
zoveel meerwaarde hebben dan
ik ooit heb kunnen denken
ik tel ze, en ik tel terug wat ik
bewaarde in mijn hart, en koester
wat u langzaam bent kwijtgeraakt
terwijl we zwijgend naast elkaar
zitten en ik uw lieve rimpels tel
zoekt uw oude hand de mijne