Juliana

 

zo vaak voor haar op het schoolplein gestaan

zo vaak voor haar het Wilhelmus gezongen

zo vaak voor haar vlag en wimpel uitgedaan

zo vaak voor haar in een jutezak gesprongen

 

zo vaak naar haar op het bordes gezwaaid

zo vaak naar haar gekeken met het defilé

zo vaak over mijn mooie oranje sjerp geaaid

zo vaak voor haar, leve de koningin, hoezee

 

zo vaak de laatste dagen daaraan terug gedacht

zo vaak herinnering aan mijn vroege kinderjaren

zo vaak gedacht, toch stierf ze nog onverwachts

 

ik zal mijn koningin met warmte in mijn hart bewaren