Marmer bleke handen

 

Zijn marmer bleke handen

schijnbaar hulpeloos

geheven naar de hemel

waar een hulpkreet in

het gejoel verloren gaat

 

Zijn marmer bleke handen

geboeid en gevouwen

als onschuldig schuldige

reeds wetende waar de

Via Crucis eindigen zal

 

marmer bleke handen

met spijkers doorboord

waaruit bloed haar weg

naar de aarde zoekt en door

het stof wordt verslonden

 

marmer bleke handen

die verkrampen onder

de pijn van verlatenheid

wanneer Hij in duisternis

Zijn helse strijd voert

 

Zijn marmer bleke handen

die een ongebroken geest

in Vaders handen beveelt

en Zijn roep naar boven

voor u en voor mij

 

het is volbracht