Dichterlijke overdenking

Dichterlijke overdenking

Dichterlijke overdenking mijn woorden die welgevormd uit het innerbrein ontspruitende gedachten haar inktvorm geven   hoe zal ik weten wat lezers lezen wanneer hun eigen gedachten hun eigen gekozen wegen gaan   wat zullen lezers voelen wanneer hun ogen mijn woorden wegen op de weegschaal van hun gevoel   is mijn schrijven anders iets dan met mooi verpakte zinnen de waarheid leugen doen zijn?

Oneindig thuis

Oneindig thuis

Oneindig thuis we liepen richting het water met handen warm in de zakken het was tenslotte nog maart   maar de zon strooide reeds zilver in onze ogen, en we zwegen alsof het zo hoorde   tijd genoeg om achterom te kijken naar onze voetafdrukken in de klei van het wad   spreken zou haast oneerbiedig zijn in deze oneindigheid zonder muren, zonder dak   en wie toch zou er luisteren wanneer gebeden, als fluister, worden gegeven aan het water…

Lees Meer Lees Meer

Een beetje gek

Een beetje gek

Een beetje gek   ik was gisteren in het stervende bos lag op mijn buik op het groene mos voorbijgangers keken wel wat gek een idioot met dor gras in zijn bek nee niet om lekker te hallucineren dat durf ik niet eens te proberen ik wilde gewoon van heel dichtbij digitaal paddenstoelen fotograferen

Gedi

Gedi

De volgende tekst is geschreven door een voor mij op dat moment onbekende mevrouw,in het gastenboek van de Koperen Hoogte op 30-12-01 Een turbulent einde van 2001 Iedereen veel liefs Het leven is de moeite waard Gedi Volkers tot in de eeuwigheid   Afscheid   zo indrukwekkend en zo warm geschreven in een enkele zin een gastenboek in een hotel alles zeggend, einde en begin   gelezen met ogen nat van tranen geschreven met heel vaste hand die liefde wenst…

Lees Meer Lees Meer

De verlokking van het bladerdek

De verlokking van het bladerdek

De verlokking van het bladerbed wadend met gelaarsde voeten door bladeren die ik zelf als was het herfst van de boom heb geblazen   vermoeid zoekend naar afdrukken die terugvoeren naar het begin van deze zo heilloze tocht   onvindbaar ondanks verwoede pogingen het pad door het bed van vergelend groen te vinden   ik keer mijzelf de rug toe en balorig werp ik handen vol bladeren omhoog in de wind   onvindbaar zijn ook zij wanneer zij terug dwarrelen…

Lees Meer Lees Meer

De R in de maand van mijn jeugd

De R in de maand van mijn jeugd

De R in de maand van mijn jeugd   wanneer de zon aan kracht inboet de kilte niet meer kan voorkomen nachten zichtbaar langer worden herfst veelkleurig ritselt in de bomen   wanneer de vogels weer gaan trekken de heide paars haar bloeikleur toont wolkenluchten dreigend over waaien geen kunstig nest meer wordt bewoond   wanneer regendruppels langs de ramen hun kromme paden naar beneden gaan dwaal ik in gedachten in de tijd terug ik denk aan elke dag die…

Lees Meer Lees Meer

De man in het zwart

De man in het zwart

De man in het zwart   hij knikte slechts, maar sprak geen woord toen hij met rechte schouders weg stapte   de hoge hoed tegen de borst gedrukt, door het gras waarop de laatste dauw nog parelde   als tranen tussen de stenen die zinloos werden vertrapt onder zijn grote schoenen   zijn ogen leken onbewogen naar een niemandsland te kijken, alsof hij daarheen onderweg was   zonder dat iemand wist of hij morgen terug zou komen   en hij,…

Lees Meer Lees Meer

De laatste halte

De laatste halte

             De laatste halte                           de tijd glipt door je vingers              als maagdelijk wit zand              zo vaak verjaardag slingers              veelkleurig aan de wand              zoveel jaren mensenleven              hoeveel jaren lief en leed              alles aan elkaar gegeven              terwijl de tijd vergleed              vreugde ,smart en rouw              hartezeer en diep verdriet              toch bleef Vader u trouw              ook al begreep u het niet            heel uw leven geborgen              voor u vastgesteld op…

Lees Meer Lees Meer

De achterkant van mijn gelijk

De achterkant van mijn gelijk

De achterkant van mijn gelijk     de afdruk van voeten gedrukt in het mulle zand waardoor wij zwoegden en die elk langs een kant van de weg verdwenen wij waanden ons in een wereld die geen zwaartekracht kende (althans dat dachten we) maar de werkelijkheid was anders het zweet maskeerde de tranen die ik huilde in mijn hart omdat ik de ogen droog wilde houden en mij groot hield (voor wie eigenlijk) slechts die boom zoek ik die jij…

Lees Meer Lees Meer

Dans met mij

Dans met mij

Dans met mij vlecht dromen in mijn ogen draai vlammen rond je vingers, vuur, mijn vuur en verwarm mij streel mijn zinnen laat bonte vlinders vrij met je handen, je ogen en verleid mij laat de aarde smelten onder wentelende voeten dicht bij mij, tegen mij en dans met mij